Ogen…..

25^e blog

Ogen……!!

De afgelopen tijd heb ik door mijn veelvuldig ziekenhuis bezoek en opname veel te maken gehad met mensen met mondkapjes, de enige plek waar ik het zelf niet droeg was op mijn ziekenhuis kamer verder overal tot de OK toe.

Omdat ik mensen niet kon duiden door naar hun gezichtsuitdrukkingen te kijken en ik net als anders meer ging varen om mijn gevoel kwam ik erachter dat ik er heel veel te lezen valt uit de ogen die je boven het kapje aankijken. De ogen zijn toch de weg naar de Ziel.

Betrokkenheid, aandacht, geduld…alles valt te lezen uit de ogen, tenminste als de ogen je aankijken, dat is NU meer nodig omdat je daardoor in contact komt met mensen, bijna iedereen had dat begrepen in het ziekenhuis, een paar uitzonderingen daargelaten. Het vraagt wel wat meer tijd en aandacht om “echt” contact te maken maar iedereen deed dat eigenlijk.

Mijn conclusie is dan ook dat een mondkapje niet uitmaakt in het maken van contact, we moeten er alleen wat meer moeite voor doen, natuurlijk liever zonder en vrij je weg vinden maar voor nu is het een mooi middel om te oefenen in contact maken.

Ieder “nadeel heb zijn voordeel” zoals onze nummer 14 Johan Cruijff al zei…….ik kijk er graag zo naar, het kan je voordeel opleveren om echt moeite te doen om in contact te komen met de ander, daar leren we allemaal van en wie weet wat er allemaal achter dat masker gebeurt als we iemand niet leuk vinden en we stiekem onze tong uitsteken, niemand weet het en jij bent gelijk je frustratie kwijt en kunt innerlijk grinniken, voor iedereen ook goed 😊

Iemand echt aankijken en daardoor zien kan eigenlijk zonder woorden, je voelt vanzelf waar de persoon naar toe wil of wat jij nodig hebt van de ander, de ander kan jou natuurlijk ook lezen….bijna zonder woorden. We vinden het spannend om iemand echt aan te kijken en toch hebben we elkaar ontzettend nodig in dit contact.

Ga meer eens oefenen met je partner of vriend(in), je zet de wekker 10 minuten en je gaat recht tegenover elkaar staan….je laat iets ruimte tussen jullie zodat je elkaar goed recht in de ogen aan kunt kijken, dat doe je dan 10 minuten…je mag tijdens deze 10 minuten niet spreken, daarna mag je uitwisselen als je dat wilt. Er kan van alles in die 10 minuten gebeuren, lacherig, onrustig, ongemakkelijk, warm, koud, trillen, huilen, wegkijken, niets…..alles kan aan de orde komen, maar de opdracht is dat je elkaar blijft aankijken…….daarna kun alles delen wat je hebt gevoelt of niet hebt gevoelt, geef elkaar de ruimte en tijd in het delen en ik ben benieuwd hoe het je gaat bevallen.

Doe dit regelmatig met iemand en ik weet zeker dat je het fijn gaat vinden, eerst ongemakkelijk misschien maar daarna ga je je voordeel ermee doen, we zijn op zoveel gebieden geraakt in ons leven dat we de ogen zijn vergeten als een grote bron van aandacht en troost als we dat nodig hebben. Ik zou iedereen een paar ogen gunnen om zo nu en dan in weg te zakken….om tot rust te komen of juist in een plezierige stemming te komen, alles is mogelijk, probeer maar…..!!!

Heel veel mooie ogen gewenst op je pad en wie weet maak je boven je mondkapje “echt “ contact en zien we het kapje niet meer en je weet iedere avond van 20.00 tot 20.15 uur ga ik Licht de wereld in sturen, daar hebben we geen mondkapje voor nodig, alleen stilte en onze eigen energie.

Veel Licht en liefs, Hennie.