Oorlogsgebied
27e blog
Oorlogsgebied….
Tijdens een nachtelijk waken probeerde ik in contact te komen met mijn wond die na de borstamputatie duidelijk aanwezig was natuurlijk….eerst lukte dat niet, verdriet, boosheid en frustratie zaten ervoor….!!
Ik kreeg per direct contact toen ik het geopereerde gebied een oorlogsgebied noemde in mezelf….dat was precies de omschrijving die klopte bij dat wat ik voelde op dat moment. Daardoor werd ik rustiger en kon ik het gebied beter voelen en aanraken.
Oorlog is inderdaad schade, pijn, verdriet, boosheid, wreed, wraak, onmacht/macht…hard werken allemaal gevoelens waar ik me in kon vinden, toen ik daar een beetje doorheen was, kwam ook het inzicht dat oorlog ook opruimen is, grenzen verdedigen, keuzes maken en vooral het bewustzijn dat in oorlog ook een zekere structuur zit…..het geeft opluchting na heel veel spanning, eindelijk is er actie, hoe naar en vervelend ook, het wachten was slopend.
Zoals mijn huisarts ooit lang geleden aangaf als voorbeeld: zijn vrouw was dochter van een generaal in de tweede oorlog, het huis stond voor dat de oorlog losbrak vol van spanning…toen de oorlog daar eindelijk was, kon iedereen zich ontspannen, de opluchting was daar…..hoe naar en vervelend de boodschap ook was.
Bij mij een beetje hetzelfde gevoel, hoe naar de boodschap ook was en is en hoe naar de operatie toch is de spanning eraf en kun je actie ondernemen, in mijn geval naar binnen gaan en helen dat wat aan de oppervlakte komt, niet gemakkelijk maar beter dan afwachten en niet weten.
Nu de weg iedere dag opnieuw vinden van helen en me verbinden dat wat voor mij belangrijk is, ten eerste mezelf en daar de tijd voor nemen.
Oorlog ontstaat natuurlijk niet vanzelf, daar gaat een lange periode aan vooraf van chaos, slecht bestuur, macht, grenzeloosheid….alles gaat langzaam uit balans en dan kan het zomaar ontsporen, zo is het ik ook in mijn lijf gegaan, langzaam kon er chaos ontstaan op mijn zwakke plek en was blijkbaar de te leren les nog niet helder genoeg, terwijl ik dacht dat ik toch zo goed bezig was 😊
Geven en ontvangen in balans brengen was en is de opdracht voor mij…..zoals een verpleegkundige op de OK mooi zei “ misschien moet je NU aan Hennie geven” daarbij keek ze me diep in de ogen, er zijn altijd engelen op je pad die uit het niets zomaar een mooie boodschap voor je hebben.
Ik ga de komende tijd mijn best doen om geven en ontvangen in balans te brengen en daarnaast te kijken wat mijn missie nog op Aarde is, in ieder geval het Licht brengen, maar hoe en wat, geen idee…..wordt vervolgd!!!!
Lieve Lichtgroet,
Hennie.